Kto łamie zabezpieczenia w grach? Poznaj najlepsze grupy crackerskie
Zabezpieczenia w grach to temat, który od lat budzi liczne kontrowersje. Od hakerów przez crackerów, wiele osób próbuje łamać różne formy ochrony systemów, aplikacji czy gier. Ale kto dokładnie stoi za tymi działaniami i jakie są ich motywy? Z biegiem czasu wszelkie zabezpieczenia stają się przecież coraz bardziej zaawansowane, ewoluując tak samo jak technologia wokół nas z Internetem na czele.
![]() |
Internet dawniej i dziś – czyli jak wyglądało kiedyś korzystanie z sieci Data publikacji: Kwiecień 2016 |
![]() |
Torrenty 2024 – Jak działają, skąd pobierać i czym? Data publikacji: Kwiecień 2023 |
Dobrze jednak wiemy, że tam gdzie pojawiają się zabezpieczenia, pojawi się i osoba, którą będzie chciała je złamać. Z reguły nie są to jednak pojedyncze osoby, a grupy ludzi o nadzwyczajnych umiejętnościach, znane jako grupy crackerskie. Stanowią one nieodłączną część historii informatyki, nieustannie stawiając wyzwania systemom zabezpieczeń. Dzisiaj chciałbym nieco przybliżyć Wam kto łamie zabezpieczenia w grach oraz kim są najważniejsze grupy crackerskie w historii gier komputerowych.
Spis treści:
1. Kim są crackerzy?
2. Czym różni się cracker od hakera?
3. Początki demosceny w latach 80.
4. Scena warezowa i piractwo komputerowe
5. Reverse engineering – na czym polega?
6. Denuvo – znienawidzone zabezpieczenie w grach?
7. Kontrowersje wobec systemów zabezpieczeń
8. Etyczne i prawne aspekty łamania zabezpieczeń
9. Najlepsze grupy crackerskie (warezowe) – kim są?
9.1. Razor 1911 [RZR] (1985-obecnie)
9.2. FAiRLiGHT [FLT] (1987-obecnie)
9.3. PARADOX [PDX, PARADiSO] (1989-obecnie)
9.4. SKIDROW (1990-obecnie)
9.5. RELOADED [RLD!] (2004-obecnie)
9.6. CODEX [CDX] (2014-2022)
9.7. Pozostałe grupy crackerskie
10. Crackerzy – ludzie z wielkim talentem czy piraci?
Kim są crackerzy?
Cracker to osoba zajmująca się wszelkimi działaniami zmierzającymi do obejścia zabezpieczeń aplikacji, programów czy gier (zazwyczaj stosując do tego reverse engineering). Zajmuje się więc zarówno bezpośrednim łamaniem zabezpieczeń, jak i przygotowywaniem narzędzi służących do ich obejścia. Udostępnia w sieci różnego rodzaju programy, takie jak keygeny (generatory kodów licencyjnych), dedykowane patche czy listy numerów licencyjnych. Działania crackerów w tym kontekście są oczywiście nielegalne, ponieważ pozwalają na korzystania z komercyjnych programów oraz gier bez płacenia za nie.
Czym różni się cracker od hakera?
Haker to osoba, która ma zaawansowane umiejętności programistyczne i jest w stanie włamywać się do systemów oraz manipulować lub zmieniać oprogramowanie w sposób, który nie był zamierzony przez jego twórców. Cracker to natomiast osoba, która specjalizuje się w łamaniu zabezpieczeń w oprogramowaniu, w tym w grach. W uproszczeniu możemy więc przyjąć, że cracker łamie oprogramowanie, natomiast hacker łamie systemy sieciowe. Wśród społeczności hakerskiej użycie słowa cracker w stosunku do kogoś łamiącego systemy sieciowe uważane jest wręcz za obraźliwe.
Początki demosceny w latach 80.
Demoscena to ruch subkulturowy związany z komputerami osobistymi, który koncentruje się na tworzeniu i prezentowaniu niewielkich, ale zaawansowanych technicznie demonstracji (znanych właśnie jako „dema”). Prezentują one umiejętności programistyczne, artystyczne i muzyczne ich twórcy. Dema to krótkie programy komputerowe, które wykorzystują maksymalnie możliwości sprzętowe danego komputera, aby stworzyć wizualne i dźwiękowe doznania.
Demoscena narodziła się w latach 80. w Europie i od początku były związana z łamaniem zabezpieczeń w grach i programach. Zaczęło się od tego, że crackerzy dorzucali do zmodyfikowanych aplikacji tzw. intra – niewielkie programy będące wizytówką osoby lub grupy łamiącej zabezpieczenia. Z czasem intra ewoluowały i zaczęły funkcjonować jako odrębne dzieła, niezależne od kultury crackerskiej. Choć demoscena to subkultura niszowa, ma swoje miejsce w historii komputerów i sztuki cyfrowej.
Scena warezowa i piractwo komputerowe
Scena warezowa to środowisko internetowe, w którym ludzie zajmuje się nielegalnym rozpowszechnianiem oprogramowania, gier, filmów, muzyki i innych plików multimedialnych, które są chronione prawami autorskimi. Dodajmy jeszcze, że „warez” to określenie zarówno wszelkiego rodzaju przerobionych programów i gier – jak i stron, które rozpowszechniają takie treści. Jest to także nazwa sposobu udostępniania plików innym użytkownikom. Crackerzy rozpowszechniają stworzone przez siebie aplikacje i przerobione wersje gier właśnie przez portale warezowe, ale można je spotkać również w sieci Torrent. Same grupy crackerskie są również często określane jako grupy warezowe. Warto podkreślić, że działalność na scenie warezowej jest nielegalna i może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych. Warto wspierać twórców, kupując legalne kopie oprogramowania i treści multimedialnych.
Reverse engineering – na czym polega?
W dziedzinie łamania zabezpieczeń kluczową rolę odgrywa proces reverse engineeringu, czyli analizy oprogramowania w celu zrozumienia jego działania. Praktykowane przez crackerów podejście opiera się na analizie kodu binarnego, który jest poddawany dezasemblacji przy użyciu specjalistycznych narzędzi. W rezultacie, przeglądany jest kod na poziomie asemblera. Crackerzy często prowadzą dogłębne badania zachowania programu, monitorując go bezpośrednio w pamięci przy pomocy debuggerów. Ta procedura wymaga nie tylko znakomitej znajomości architektury procesora, ale także zrozumienia używanych przez oprogramowanie funkcji API oraz samego systemu operacyjnego. Reverse engineering to jedna z najpopularniejszych metod używanych przez crackerów do łamania zabezpieczeń.
Denuvo – znienawidzone zabezpieczenie w grach?
Denuvo to firma specjalizująca się w technologiach zabezpieczających oprogramowanie przed nielegalnym kopiowaniem i piractwem. Ich flagowy produkt, znany jako Denuvo Anti-Tamper lub Denuvo DRM (Digital Rights Management), jest jednym z bardziej kontrowersyjnych systemów zabezpieczeń dostępnych na rynku gier komputerowych. Warto zaznaczyć, że kontrowersje wokół Denuvo skupiają się głównie na jego wpływie na wydajność i wygodę legalnych graczy. W ostatecznym rozrachunku, rola i skuteczność Denuvo w branży gier wciąż budzi dyskusje, zwłaszcza że zabezpieczenie to zostało do tej pory złamane praktycznie dla wszystkich gier, które go wykorzystywały. Oprócz Denuvo istnieją inne systemy zabezpieczeń, takie jak SecuROM, StarForce czy SafeDisc. Każda z nich ma swoje wady i zalety, ale wszystkie poległy w walce z crackerami.
Kontrowersje wobec systemów zabezpieczeń
Jednym z głównych zarzutów jest to, że niektóre systemy zabezpieczeń powodują dodatkowe ograniczenia dla legalnych użytkowników. Mogą one powodować problemy z uruchamianiem gry na niektórych konfiguracjach sprzętowych lub znacząco obniżają jej wydajność. Ponadto, systemy te mogą wymagać stałego połączenia z internetem, co jest uciążliwe dla osób, które preferują rozgrywkę w trybie offline. Innym kontrowersyjnym aspektem jest to, że niektóre systemy zabezpieczeń zbierają dane użytkowników, co budzi obawy dotyczące prywatności i bezpieczeństwa danych. W rezultacie, kontrowersje wobec systemów zabezpieczeń w grach pozostają tematem dyskusji, a wydawcy i twórcy gier dążą do znalezienia rozwiązań, które zminimalizują negatywny wpływ tych systemów na „legalnych” graczy.
Etyczne i prawne aspekty łamania zabezpieczeń
Łamanie zabezpieczeń w grach jest tematem kontrowersyjnym z punktu widzenia etyki. Z jednej strony, crackerzy argumentują, że ich działania są formą protestu przeciwko wysokim cenom i ograniczeniom narzucanym przez producentów. Z drugiej strony jest to działanie nielegalne, które narusza prawa autorskie, a osoby łamiące zabezpieczenia w grach mogą być ścigane prawnie. Łamanie zabezpieczeń ma bezpośredni wpływ na zyski producentów gier. Straty mogą być dotkliwe zwłaszcza dla mniejszych deweloperów, którzy nie mają zasobów, aby skutecznie walczyć z piractwem.
Najlepsze grupy crackerskie (warezowe) – kim są?
Przyjrzymy się teraz utalentowanym osobom, które specjalizują się w łamaniu zabezpieczeń w oprogramowaniu, ze szczególnym nastawieniem na gry komputerowe. Grupy te wyróżniają umiejętności z dziedziny reverse engineeringu, analizy kodu źródłowego i tworzenia tzw. „cracków” – programów umożliwiających uruchomienie aplikacji bez konieczności zakupu licencji. Ich prace bywają niezwykle zaawansowane technologicznie i wymagają wiedzy w dziedzinie oprogramowania, kryptografii i architektury komputerowej. Grupy crackerskie (nazywane również grupy warezowe) zyskały rozgłos dzięki swoim osiągnięciom w omijaniu systemów zabezpieczeń, które miały być nie do złamania. Chociaż ich działania są często nielegalne i naruszają prawa autorskie, to stanowią istotny element historii technologii i kultury komputerowej.
Warto dodać, że omawiane ekipy cały czas rywalizują ze sobą o to, kto pierwszy złamie zabezpieczanie w najnowszych tytułach. Poniżej lista najbardziej znanych grup crackerskich / warezowych, która ułożona została według roku ich założenia.
Razor 1911 [RZR] (1985-obecnie)
Razor 1911 to jedna z najstarszych grup crackerskich, która powstała w Norwegii w latach 80. Zajmują się nie tylko grami, ale również oprogramowaniem oraz wydają własne narzędzia do omijania zabezpieczeń. Grupa jest znana z gier na platformy takie jak Amiga, DOS oraz Windows. Miała wzloty i upadki, ale funkcjonuje do dzisiaj.
FAiRLiGHT [FLT] (1987-obecnie)
Fairlight to uznana grupa z ciekawą historią. Została założona w Szwecji w 1987 roku, a jej członkowie zaczynali od przygotowywania dem na Commodore 64. Ekipa ta ma długą historię łamania zabezpieczeń gier, m.in. na platformy Amiga czy SNES. Byli również pierwszą grupą, która złamała i udostępniła ponad 1000 gier.
PARADOX [PDX, PARADiSO] (1989-obecnie)
Paradox to znana ekipa zapaleńców, która od wielu lat działa w scenie crackowania oprogramowania. Grupa jest znana z łamania zabezpieczeń gier komputerowych i aplikacji. Zaczynali od gier na Amigę, a później zasłynęli m.in. ze złamania zabezpieczeń Windowsa Visty oraz publikowania kopii gier z PlayStation 3.
SKIDROW (1990-obecnie)
Skidrow to jedna z najstarszych i najbardziej znanych grup crackerskich, która działała już w 90. i była odpowiedzialna za złamanie wielu popularnych gier komputerowych. Dla wtajemniczonych są wręcz legendą w świecie crackerskim. Grupa jest znana z łamania różnorodnych form zabezpieczeń, od starszych technologii po najnowsze. Udało się im złamać m.in. zabezpieczenie Denuvo.
RELOADED [RLD!] (2004-obecnie)
Reloaded to grupa crackerska założona w 2004 roku, która jest znana z łamania zabezpieczeń zarówno starszych, jak i nowszych tytułów. Udało się jej złamać m.in. SecuROM 8 oraz system zabezpieczenia platformy Battle.NET, często współpracuje również z innymi znanymi grupami crackerskimi.
CODEX [CDX] (2014-2022)
Codex to jedna z najbardziej znanych grup crackerskich, specjalizująca się w łamaniu zabezpieczeń gier komputerowych. Grupa ta zyskała sławę dzięki złamaniu wielu zaawansowanych technologii zabezpieczających, w tym Denuvo. Ich działania były szeroko komentowane i analizowane w społecznościach związanych z grami i oprogramowaniem. Zakończyli działalność w 2022 roku.
Pozostałe grupy crackerskie, które warto znać:
- DEViANCE (1998-2006): Jedna z najbardziej płodnych grup warezowych, działająca od 1998 do 2006 roku. Zakończenie ich działalności jest często przytaczane jako koniec pewnej ery, a jej byli członkowie przenieśli się do innych grup.
- CONSPIR4CY [CPY] (1999-obecnie): Włoska grupa crackerska, która zdobyła uznanie za złamanie kilku gier zabezpieczonych przez Denuvo. Ich prace były często uznawane za bardzo skuteczne i zaawansowane technicznie.
- 3DM (2001-obecnie): Grupa crackerska z Chin, która zdobyła rozgłos dzięki złamaniu zabezpieczeń wielu gier. W 2016 roku ogłosili przerwę w działalności, ale powrócili już rok później – niestety w bardzo ograniczonej formie.
- ViTALiTY [VTY] (2005-2011): Grupa ta od początku swojej działalności wzbudzała wiele kontrowersji. Miała również sporo problemów z innymi grupami warezowymi i została posądzona o współpracę z organami ściągania.
Crackerzy – ludzie z wielkim talentem czy piraci?
Mimo licznych kontrowersji związanych z tematem łamania zabezpieczeń w grach (zarówno komputerowych jak i na konsole) – wciąż uważam, że jest to ciekawy temat, który nigdy nie zyskał odpowiedniego rozgłosu. W końcu Ci wszyscy ludzie i grupy zajmujące się crackowaniem aplikacji, posiadają ogromne umiejętności w tej dziedzinie. Ponadto mimo upływu lat wciąż udaje się im walczyć z wielkimi korporacjami i „omijać” najnowsze, bardzo kosztowne systemy zabezpieczeń. To w końcu nie lada wyczyn, który udaje się tylko nielicznym. Na zakończenie polecam obejrzenie poniższego materiału, który dotyczy słynnego crackera o pseudonimie Empress.
Tak mi się przypomniało o jednym fajnym przykładzie. W Resident Evil Village na PC przez zastosowanie Denuvo były straszne spadki wydajności i widoczne gołym okiem przycięcia. Pamiętam jak serwisy z grami same ściągały wersje z torrentów żeby dało się normalnie grać… xd, bo wersje bez Denuvo działały o niebo lepiej ;)
Dokładnie, pamiętam zresztą jak oglądałem testy wydajności na kanale Digital Foundry i dziwiłem się, jak można było aż tak obniżyć wydajność kosztem rzekomej walki z piractwem (gra i tak została złamana bardzo szybko).
Zresztą jakoś w kwietniu tego roku Capcom w końcu całkowicie usunął Denuvo z RE8. Szkoda tylko, że zrobili to dopiero 2 lata po premierze.